Trójkąt stresu w praktyce



František Šusta, www.trainingisdialogue.com

Trójkąt stresu, który dokładniej omawiany jest podczas moich warsztatów, jest systemem pracy z psami reaktywnymi, które tracą kontrolę nad sobą i swoimi zachowaniami, kiedy zupełnie nie słyszą swojego człowieka, instynktownie atakują czy uciekają.
Wydaje się to być skomplikowane, jednak to ciąg całkiem logiczny i możemy go podsumować w ten sposób: hormony stresu się podnoszą, czyli podnosi się nasza wydajność do pewnego poziomu, co nazywamy eustresem, ale jeśli nadal ten stan będzie eskalował, to wtedy zdecydowanie nasza wydajność zmniejszy się. Może też zakończyć się śmiercią dla organizmu - ten stan nazywamy wyczerpaniem.

W eustresie mamy też krótki stan, kiedy nasza wydajność rośnie, ale już nie kontrolujemy czynności jakie wykonujemy - to dokładnie ten stan, kiedy pies nie robi nic poza atakiem czy ucieczką, mimo tego, co chce przekazać mu właściciel. Abyśmy byli w stanie to wyjaśnić naszemu psu czy innemu zwierzęciu, nie wolno nam przekraczać tego niewidocznego gołym okiem progu reakcji zwanego 3F - czyli Uciekaj! Walcz! czy Nie ruszaj się! 

Tu musimy pamiętać, że jedyną istotą, która dokładnie wie gdzie znajduje się na osi stresu jest TYLKO PIES. 
Dlatego to pies dostaje tę możliwość kontrolowania swojego poziomu stresu.
Wpływ stresu na wydajność psa

I tu musimy odpowiedzieć sobie na 4 pytania:
1. Jak mogę zatrzymać stresującą sytuację? (STOP)
2. Gdzie mogę się zrelaksować, gdzie jest moje BEZPIECZNE MIEJSCE?
3. Jak mogę ponownie wrócić do pracy, gdy się uspokoję (START)?
4. DLACZEGO ja tak właściwie tego chcę? Jaką dostanę za to nagrodę?

Dzięki temu, wewnętrzny stan psa nie będzie kontrolowany przez próg reakcji 3F, będzie w stanie komunikować się i dostosować do bodźca, który go stresuje.

Przykład:
Wiele psów przejawia zachowania agresywne będąc tylko na smyczy, gdy je spuszczamy, mają możliwość wycofania się, tylko dlatego, że to ich własna decyzja i mogą odejść na pewien dystans od innych psów (jeśli pytalibyśmy psy, odpowiedziałyby nam, że wchodzą w system STOP i BEZPIECZNEGO MIEJSCA)
Niestety smycz nam tego nie umożliwia. Zachowanie agresywne w stosunku do innych psów, to tak naprawdę ich głośne: STOP i utrzymywanie bodźca na preferowanej przez nich odległości. 
Jeśli zaś chcemy zmienić tę sytuację, musimy zaoferować im możliwość odpowiedzi i dodać START i DLACZEGO.

Możesz pracować z psem nad jego reaktywnością używając klikera, bądź znanego mu markera zaznaczającego zachowanie np tak.  Jeśli pies tego zna, musisz mu to wcześniej zbudować. Możesz pracować w odpowiedniej dla psa odległości, w której czuje się bezpiecznie i nagradzać go za rezygnację z bodźca. Możesz tu wprowadzić np psa neutralnego - jednak pamiętaj o zachowaniu bezpiecznej dla Twojego psa odległości. Zaznaczaj markerem zachowania odejścia, spojrzenia na Ciebie i automatycznie wydawaj nagrodę jaką wcześniej ustaliłeś, że jest wzmocnieniem dla Twojego psa. W kolejnych etapach wyłapujesz kiedy Twój pies zerka na bodziec, wtedy wiesz kiedy pies mówi STOP. To zerknięcie jest tym właśnie STOP. Pamiętaj, aby nie wchodzić w strefę stresu autonomicznego.
Nagrodą dla Twojego psa jest też zniknięcie bądź oddalenie się bodźca, lub gdy Ty oddalisz się od bodźca. Pies nie ma wtedy powodu, aby atakować, więc spojrzy na Ciebie. Nagródź to. Jeśli udało Ci się wypracować BEZPIECZNE MIEJSCE i brak STOPU, możesz przejść do kolejnego etapu, gdy bodziec się porusza. Pamiętaj, że powyższy opis ćwiczeń robimy w kontrolowanych warunkach i istnieje wiele zmiennych, przez które pomoże Ci przejść Twój trener.



Tłumaczenie: Małgorzata Woźniak - BavariaTeam.com
Zapisy i info o seminarium KLIKNIJ TU!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rzecz o posokowcach - problemach i najpiękniejszych wspólnych dniach

Obraz
Decydując się na mojego pierwszego posokowca, mimo przeczytania CAŁEGO INTERNETU, dziś wiem, że nie miałam świadomości KTO BĘDZIE MIESZKAŁ POD MOICH DACHEM .  jak to się wszsytko zaczęło, znajdziecie TU <<<< , a to nie jest dostateczny powód, by brać rudego na salony. Reszta rudych to kwestia przypadku, Nela, Frysia i Breeze to zdecydowanie przemyślane wybory. Zanim przybyła do domu Nela zakupiłam 2 książki: Pozytywne Szkolenie Psów dla Żółtodziobów i 'Posokowce' autorstwa Magdaleny Król (jedyna książka o posokowcach) Dziś spoglądam na tę drugą książkę nieco z rozrzewnieniem, a zwłaszcza na ZAKREŚLONE cytaty : Tarzają się i jedzą 'co daje las' zęby powinny być czyszczone systematycznie specjalną szczoteczką i pastą weterynaryjną [[co mnie do tych zębów ciągnęło??? Nela nigdy nie pozwoliła sobie umyć zębów :))]] uszy powinny być czyszczone regularnie [[to ważna informacja, chociaż nigdy nie miałam problemów z zapaleniem ucha u swoich ...
Czytaj więcej

Mity i kity #1 - lęk separacyjny - metoda Konga i Klatki

Obraz
Serię MITY I KITY zaczynam od największego kitu jaki jest wciskany wszystkim właścicielom psów z lękiem separacyjnym . KONG i KLATKA lekarstwem na wszystko.  Klatka uleczy Ci psa, a Kong sprawi, że pies będzie szczęśliwy. Gdy żyjesz z psem ze zdiagnozowanym lękiem separacyjnym, na pewno czujesz się przytłoczony ilością informacji od doradców fejsbukowych, domorosłych specjalistów oraz cioć, które od pokoleń miały psy - zatem wiedzą jak sobie z tym poradzić. Możesz czuć się jak więzień w swoim własnym domu , nie możesz wyjść do pracy, po zakupy, z dzieckiem do przedszkola - sąsiad dzwoni, sąsiadka pisze smsy, po powrocie zastajesz anonimy lub wiszące kartki z pozdrowieniami sąsiedzkimi. Jesteś wyczerpany emocjonalnie i fizycznie.  Walczysz o swojego psa, ale wszystkie Twoje zabiegi kończą się na kolejnym liście od mieszkańców. Idziesz do weterynarza - pytasz o poradę. Pytasz na forach, na grupach i odpowiedź jest JEDNA:  Kup KONGA. (WOW! Takie p...
Czytaj więcej

NYC Dogs czyli rzecz o psach w Nowym Jorku

Obraz
Powrót zza oceanu był ciężki, optymistycznie zaplanowałam warsztaty już 2 dni po wylądowaniu w Polsce, licząc na brak jet lagu, który faktycznie nie dokuczał aż tak bardzo, dokuczała jednak tęsknota...za NYC :) Tak, pojechałam do ogromnej, betonowej dżungli, do najbardziej zaludnionego miasta Stanów Zjednoczonych - w najgorszym okresie wakacyjnym, co oznaczało temperatury w okolicach 33-35 stopni. Tylko tyle powiecie? Owszem tylko tyle, jednak odczuwalna ok. 44-46. Podsumowując BYŁO CIEPŁO.  Niby NY leży nad oceanem, nad rzeką Hudson, jednak nie czuć powiewu letniej bryzy znad morza, oj nie, jedynie dodatkowo podnosi to wilgotność powietrza - co oznacza, że ciągle czujesz się mokry, i tylko Ty, bowiem reszta ludzi chodzi obok Ciebie uśmiechnięta, jakby ochłodzona i zdecydowanie SUCHA.  NYC składa się z 5 dzielnic - ja osobiście mam najwięcej doświadczenia z Manhattanem, Brooklynem, Staten Island oraz nieco poza NY czyli New Jersey i Long Island. Okolice ty...
Czytaj więcej