Trójkąt stresu w praktyce



František Šusta, www.trainingisdialogue.com

Trójkąt stresu, który dokładniej omawiany jest podczas moich warsztatów, jest systemem pracy z psami reaktywnymi, które tracą kontrolę nad sobą i swoimi zachowaniami, kiedy zupełnie nie słyszą swojego człowieka, instynktownie atakują czy uciekają.
Wydaje się to być skomplikowane, jednak to ciąg całkiem logiczny i możemy go podsumować w ten sposób: hormony stresu się podnoszą, czyli podnosi się nasza wydajność do pewnego poziomu, co nazywamy eustresem, ale jeśli nadal ten stan będzie eskalował, to wtedy zdecydowanie nasza wydajność zmniejszy się. Może też zakończyć się śmiercią dla organizmu - ten stan nazywamy wyczerpaniem.

W eustresie mamy też krótki stan, kiedy nasza wydajność rośnie, ale już nie kontrolujemy czynności jakie wykonujemy - to dokładnie ten stan, kiedy pies nie robi nic poza atakiem czy ucieczką, mimo tego, co chce przekazać mu właściciel. Abyśmy byli w stanie to wyjaśnić naszemu psu czy innemu zwierzęciu, nie wolno nam przekraczać tego niewidocznego gołym okiem progu reakcji zwanego 3F - czyli Uciekaj! Walcz! czy Nie ruszaj się! 

Tu musimy pamiętać, że jedyną istotą, która dokładnie wie gdzie znajduje się na osi stresu jest TYLKO PIES
Dlatego to pies dostaje tę możliwość kontrolowania swojego poziomu stresu.
Wpływ stresu na wydajność psa

I tu musimy odpowiedzieć sobie na 4 pytania:
1. Jak mogę zatrzymać stresującą sytuację? (STOP)
2. Gdzie mogę się zrelaksować, gdzie jest moje BEZPIECZNE MIEJSCE?
3. Jak mogę ponownie wrócić do pracy, gdy się uspokoję (START)?
4. DLACZEGO ja tak właściwie tego chcę? Jaką dostanę za to nagrodę?

Dzięki temu, wewnętrzny stan psa nie będzie kontrolowany przez próg reakcji 3F, będzie w stanie komunikować się i dostosować do bodźca, który go stresuje.

Przykład:
Wiele psów przejawia zachowania agresywne będąc tylko na smyczy, gdy je spuszczamy, mają możliwość wycofania się, tylko dlatego, że to ich własna decyzja i mogą odejść na pewien dystans od innych psów (jeśli pytalibyśmy psy, odpowiedziałyby nam, że wchodzą w system STOP i BEZPIECZNEGO MIEJSCA)
Niestety smycz nam tego nie umożliwia. Zachowanie agresywne w stosunku do innych psów, to tak naprawdę ich głośne: STOP i utrzymywanie bodźca na preferowanej przez nich odległości. 
Jeśli zaś chcemy zmienić tę sytuację, musimy zaoferować im możliwość odpowiedzi i dodać START i DLACZEGO.

Możesz pracować z psem nad jego reaktywnością używając klikera, bądź znanego mu markera zaznaczającego zachowanie np tak.  Jeśli pies tego zna, musisz mu to wcześniej zbudować. Możesz pracować w odpowiedniej dla psa odległości, w której czuje się bezpiecznie i nagradzać go za rezygnację z bodźca. Możesz tu wprowadzić np psa neutralnego - jednak pamiętaj o zachowaniu bezpiecznej dla Twojego psa odległości. Zaznaczaj markerem zachowania odejścia, spojrzenia na Ciebie i automatycznie wydawaj nagrodę jaką wcześniej ustaliłeś, że jest wzmocnieniem dla Twojego psa. W kolejnych etapach wyłapujesz kiedy Twój pies zerka na bodziec, wtedy wiesz kiedy pies mówi STOP. To zerknięcie jest tym właśnie STOP. Pamiętaj, aby nie wchodzić w strefę stresu autonomicznego.
Nagrodą dla Twojego psa jest też zniknięcie bądź oddalenie się bodźca, lub gdy Ty oddalisz się od bodźca. Pies nie ma wtedy powodu, aby atakować, więc spojrzy na Ciebie. Nagródź to. Jeśli udało Ci się wypracować BEZPIECZNE MIEJSCE i brak STOPU, możesz przejść do kolejnego etapu, gdy bodziec się porusza. Pamiętaj, że powyższy opis ćwiczeń robimy w kontrolowanych warunkach i istnieje wiele zmiennych, przez które pomoże Ci przejść Twój trener.



Tłumaczenie: Małgorzata Woźniak - BavariaTeam.com
Zapisy i info o seminarium KLIKNIJ TU!

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Rzecz o posokowcach - problemach i najpiękniejszych wspólnych dniach

Ubierać czy nie ubierać - oto jest pytanie:)

Mity i kity #1 - lęk separacyjny - metoda Konga i Klatki